((شام غريبان))

امشب شقايقها به خاك و خون تپيدند

از جان بريدند و به ملك جان رسيدند

امشب خداجويان هواي عرش كردند

با خون مسير راه خود را فرش كردند

امشب عزيز فاطمه با جسم عريان

افتاده پاره پاره بر خاك بيابان

امشب زمين كربلا درياي خون است

آب فرات از خون اصغر لاله گون است

امشب رباب از ديده ترك خواب كرده

از بهر اصغر ديده را پر آب كرده

امشب دل زينب به سينه مي خروشد

خون جگر بر اشك چشمش مي فروشد

امشب كند از خيمه ها آتش زبانه

دشمن زند اهل حرم را تازيانه

امشب گلان باغ زهرا زرد گشتند

از خيمه ها دور و بيابانگرد گشتند

امشب سكينه مي خورد از شمر سيلي

گردد چو زهرا صورتش از كينه نيلي

امشب سه ساله دختري گيرد بهانه

از عمه مي خواهد زبابايش نشانه

امشب به مقتل مادري پهلو شكسته

بالين بي سر پيكري تنها نشسته